Czas przygotowania: 1 godzina Czas chłodzenia ciasta: 3 godziny Liczba porcji: do 1200 g ciasta Kaloryczność kcal: 295 w 100 g ciasta Składniki: 200 ml parzonej kawy espresso* 50 ml likieru Amaretto lub wina Marsala 3 duże jajka - białka i żółtka osobno 500 g serka mascarpone 60 g cukru pudru - 6 płaskich łyżek 220 g podłużnych biszkoptów - 1 opakowanie 3 płaskie łyżki kakao - około 30 g Tiramisu Szklanka ma u mnie pojemność 250 na ciasto: u mnie była to forma 20 x 24 cm cm (wymiary wewnętrzne - spód formy). Można też użyć innej foremki (metalowa, szklana, czy ceramiczna) o wymiarach zbliżonych do podanych przeze mnie lub też mniejszych, ponieważ sama nie wykorzystałam całej powierzchni formy. *200 ml włoskiego espresso = 8 x espresso po 25 ml. Każde parzone z 7 gramów ziaren mascarpone oraz jajka wyjmij wcześniej z lodówki, by nabrały temperatury pomieszczenia. Kalorie policzone zostały na podstawie użytych przeze mnie składników. Jest to więc orientacyjna liczba kalorii, ponieważ Twoje składniki mogą mieć inną liczbę kalorii niż te, których użyłam ja. Z podanej ilości składników otrzymasz ciasto Tiramisu bez pieczenia o wadze do 1200 gramów. Zanim zaczniesz szykować deser Tiramisu, polecam najpierw przeczytać cały przepis, by przygotować się odpowiednio wcześniej do kolejnych etapów wykonania. Tiramisu przepis Zaparz około 200 ml kawy espresso. U mnie było to 200 ml włoskiego espresso szykowane z 8 espresso po 25 ml każde. Jedna kawa parzona z 7 gramów świeżo mielonych ziaren kawy. Do przestudzonej kawy wlej około 50 ml likieru Amaretto lub Frangelico. Może być też wino Marsala lub ewentualnie likier Luxardo Maraschino a nawet rum, brandy, czy Bailey's. Całość wymieszaj i odstaw. Tiramisu to deser bez pieczenia. Używamy zatem dowolnego naczynia, które nie musi służyć do zapiekania w piekarniku. Sięgnęłam po formę prostokątną o wymiarach wewnętrznych 20 x 24 cm, by ułożyć dwa rzędy biszkoptów. Nie uzupełniałam już formy połówkami biszkoptów, by deser tiramisu wyszedł wyższy i było mi łatwiej go kroić i nakładać ładne porcje ciasta. Foremki nie wykładam ani folią, ani papierem do pieczenia. Jeśli chodzi o biszkopty, to używam zazwyczaj biszkoptów podłużnych lady fingers marki Andante. Są idealnie twarde i nie zwierają posypki z cukru za którą osobiście nie przepadam. W paczce znajdują się 24 biszkopty. 12 idzie na spód, pozostałe 12 sztuk na drugą warstwę. Gorąco polecam również biszkopty Savoiardi oraz Matilde Vicenzi Vicenzovo il Savoiardo. Trochę trudniej je dostać, ale też są świetne. Kawę z likierem wlej do naczynka o średnicy nie mniejszej niż długość biszkoptów, aby można je było zanurzać w płynie idealnie na płasko, całą powierzchnią. Naczynie nie może być też za szerokie, ponieważ płynu będzie ubywać, a wszystkie biszkopty należy równo nasączyć kawą i likierem. Biszkopty łap w dwa palce na środku i zanurzaj w całkowicie przestudzonej mieszance parzonej kawy i likieru, na dwie sekundy liczone już od momentu zanurzenia. Nasączone biszkopty od razu układaj obok siebie w foremce. Ułożyłam dwa rzędy po 6 biszkoptów. Nie nasączaj pozostałych biszkoptów póki nie przygotujesz i nie wyłożysz pierwszej warstwy masy. Trzy duże jajka umieść na sitku metalowym w zlewie i "przelej" krótko wrzątkiem z czajnika, a następnie bardzo dokładnie oddziel żółtka od białek. Miałam jajka z bardzo dużymi żółtkami, które ważyły łącznie prawie 70 gramów. Białka ważyły łącznie około 120 gramów. Białka odłóż do osobnej miski, zaś żółtka umieść w metalowej lub w szklanej misce. Do żółtek wsyp 60 gramów cukru pudru. Miskę umieść na garnuszku do 1/3 wypełnionym wrzątkiem. Dno miseczki nie powinno dotykać do wody, za to ma być na tyle szerokie, by można je było umieścić "na garnku" (co widać na zdjęciu poniżej). Garnek z wodą i miską z żółtkami i cukrem pudrem umieść na płycie kuchennej. Ustaw taką moc palnika, by woda w garnku tylko lekko wrzała. Cały czas ubijaj żółtka z cukrem np. przy pomocy rózgi lub miksera ręcznego. Po 2-3 minutach ubijania na parze, możesz zdjąć miseczkę z garnka i ubijać całość jeszcze 2-3 minuty, aż żółtka z cukrem połączą ich w idealny, jasny krem. Do kremu dodaj sporą łyżkę serka mascarpone (u mnie jest to zazwyczaj Piątnica lub Galbani) i znów miksuj całość przez chwilę. Dodawaj tak stopniowo serek mascarpone, aż wmiksujesz całe 500 gramów serka. Powstanie Ci jednolita, bardzo gęsta masa. W osobnym naczyniu (najlepiej szklanym) ubij na sztywno same białka. Zacznij od małych obrotów miksera i stopniowo je zwiększaj. Gdy białka zaczną zamieniać się w pianę możesz dodać do nich szczyptę kwaśnego winianu potasu (cream of tartare), dzięki któremu ubita piana będzie dłużej stabilna. Białka miksuj z wyczuciem tak długo, aż zrobią się idealnie sztywne, ale nie dłużej niż jest to potrzebne. Nie podam dokładnego czasu, ponieważ jest to zależne i od obrotów miksera, od samych białek, ich świeżości oraz temperatury. Jeśli białka będą miksowane za długo, to ponownie zaczną wracać do płynnej konsystencji. Ubite na sztywno białka zacznij dodawać stopniowo do gęstego kremu z mascarpone. Mieszaj całość delikatnie i powoli przy pomocy szpatułki. Wyszło mi bardzo dużo ubitego białka, więc pod koniec dodawania go do masy zrezygnowałam z dwóch ostatnich łyżek, ponieważ krem osiągnął już idealną konsystencję i dodanie całej piany sprawiłoby, że schłodzony w deserze tiramisu nie byłby tak stabilny, by można go było kroić nożem. To ważna informacja, ponieważ w trakcie stopniowego dodawania białka możecie zdecydować ile piany wmieszać. A może jej wyjść mniej lub więcej. Możecie mieć więcej lub mniej białka, albo też jajka nie były już tak świeże (wodniste, czyli mniej świeże białko = piana o większej objętości. Za to ze świeżego białka piana będzie dłużej stabilna). Częścią powstałego kremu pokryj całą powietrznię namoczonych biszkoptów. Delikatnie wyrównaj powierzchnię kremu. Ja się trochę rozpędziłam i wyłożyłam raczej więcej niż pół masy 😀 Druga połowę biszkoptów namaczaj w mieszance kawy i likieru tak samo jak za pierwszym razem. Namoczone biszkopty układaj na warstwie masy z mascarpone. Zapewne zostanie Ci trochę płynu z kawą. Musi tak jednak być, by można było swobodnie zanurzać biszkopty. Gdyby zaś okazało się, że Twoje biszkopty piją więcej płynu (albo za długo trzymasz je zanurzone) i nie starczy Ci go na wszystkie biszkopty, to trzeba będzie zaparzyć więcej kawy i dolać odrobinę więcej likieru. Czekaj jednak zawsze, aż całość ostygnie, inaczej biszkopty zmiękną i zaczną się rozpadać. Na drugiej warstwie namoczonych biszkoptów rozłóż resztę kremu. Wyrównaj powierzchnię masy. Naczynie z Tiramisu owiń w przezroczystą folię spożywczą (nie całkowicie szczelnie, by deser się nie zapocił) i odłóż do lodówki, do schłodzenia na minimum trzy godziny. Po wyjęciu z lodówki Tiramisu oprósz kakao (klasyczne ciemne kakao w proszku) i dopiero krój na porcje i serwuj. Ciasto Tiramisu podajemy zawsze schłodzone np. do kawy. Jeśli nie masz kakao, to możesz ewentualnie oprószyć swoje Tiramisu bardzo drobno startą gorzką czekoladą.

Ostatnia lista popularnych napojów we Włoszech, aby cieszyć się 'la dolce vita' podczas podróży do Włoch POPULARNE WŁOSKIE DRINKI WE WŁOSZECH Jeśli podróżujesz do Włoch i jeśli jesteś smakoszem jak ja, to popularne włoskie jedzenie i popularne włoskie napoje są bezsprzecznie na twojej liście wiaderek. Ten post podkreśla 20 najbardziej popularnych włoskich napojów i drinków we Włoszech: od ikonicznej włoskiej kawy espresso, tradycyjnej włoskiej brandy, słynnych włoskich win, najlepszych włoskich likierów, do znanych na całym świecie włoskich koktajli. Tutaj dowiesz się wszystkiego o najlepszych włoskich aperitifach, najlepszych włoskich digestive’ach, najlepszych włoskich napojach bezalkoholowych i najlepszych włoskich napojach alkoholowych. TEN POST MOŻE ZAWIERAĆ KOMPLIKOWANE LINKI. PROSZĘ PRZECZYTAĆ MOJE ZRZECZENIE SIĘ ODPOWIEDZIALNOŚCI, ABY UZYSKAĆ WIĘCEJ INFORMACJI. TRADYCYJNE WŁOSKIE NAPOJE WŁOSKIE ESPRESSO Kiedy ktoś wspomina o Włoszech i włoskich napojach i trunkach, pierwszą myślą w głowie każdego z nas jest najprawdopodobniej włoskie espresso. Kawa espresso jest synonimem Włoch i włoskiego stylu życia – „la dolce vita” (słodkie życie). Jeśli jesteś miłośnikiem kawy, wizyta we Włoszech bez wypicia kultowego włoskiego espresso, włoskiego macchiato, cappuccino, latte czy cortado jest zdecydowanie nie do pomyślenia. Zainteresowany przygotowaniem włoskiej kawy w domu? Jeśli tak, sprawdź Lavazza Espresso i włoski ekspres do kawy Bialetti! WINA CHIANTI Mówiąc o napojach we Włoszech nie sposób nie wspomnieć o włoskich winach. Wino Chianti jest prawdopodobnie najsłynniejszym włoskim winem czerwonym, a legendarne Chianti Classico jest najsłynniejszym wśród win Chianti. Wino Chianti jest produkowane w jednym z najpiękniejszych zakątków Włoch – w regionie Chianti pomiędzy Florencją a Sieną w środkowej Toskanii. Czarna pieczęć koguta oznacza każdą butelkę Chianti. To pierwszorzędne wytrawne wino ma charakterystyczny aromat wiśni i fiołków i dobrze komponuje się ze wszystkimi daniami na bazie pomidorów (makarony, klopsiki…). Just to add, if you would like to visit the Chianti region, I would suggest taking a look at my Tuscany road trip. Odkrywanie Toskanii samochodem, zwiedzanie malowniczych toskańskich krajobrazów i urokliwych średniowiecznych miasteczek otoczonych murami to jedna z rzeczy, które musisz zrobić przed śmiercią! Polecana lektura: Wines of Tuscany: Chianti, Montalcino, i Bolgheri (Przewodniki po winach i najlepszych winnicach) PROSECCO Wino musujące Wino Prosecco we Włoszech Jeśli podróżujesz do Francji, nie ma wątpliwości, że chciałbyś wypić kieliszek francuskiego szampana. Ale jeśli podróżujesz do Włoch, z pewnością chciałbyś wypić kieliszek włoskiego Prosecco. Prosecco to słynne włoskie wino musujące o owocowym i kwiatowym aromacie. Istnieją trzy rodzaje wina Prosecco: Prosecco Spumante (musujące), Prosecco Frizzante (półmusujące) oraz Prosecco Tranquillo (spokojne). Nazwa wina Prosecco pochodzi od miejscowości, z której się wywodzi – wioski Prosecco w regionie Veneto, miejscowości położonej blisko Treviso i Wenecji. Jednak w dzisiejszych czasach Prosecco produkowane jest na większym obszarze w północno-wschodnich Włoszech. W 2019 roku wzgórza Prosecco otrzymały status światowego dziedzictwa UNESCO. Wina Prosecco pasują do dobrze przyrządzonych mięs, przystawek na bazie owoców (jak melon owinięty prosciutto lub grissini owinięte prosciutto) i crostini. VIN SANTO Tuscan Vinsanto Vin Santo to typowe włoskie słodkie wino deserowe. Pochodzi z Toskanii, ale dziś Vin Santo produkuje się w całych Włoszech. Dlatego kolor i słodycz Vin Santo zależy od regionu i metody produkcji. Vin Santo jako wino deserowe tradycyjnie podawane jest z ciasteczkami. Będąc w Toskanii, nie zapomnijcie spróbować Vin Santo z toskańskimi ciasteczkami cantuccini. GRAPPA Grappa jest tradycyjną włoską brandy i jednym z najbardziej popularnych napojów we Włoszech. Ten klasyczny włoski napój alkoholowy jest produkowany jako produkt uboczny w procesie produkcji wina poprzez destylację stałych pozostałości winogron – skórek, łodyg, miazgi i nasion. Charakteryzuje się wysoką zawartością alkoholu (nawet do 70%). Tradycyjnie grappa podawana jest we Włoszech jako napój wspomagający trawienie po ciężkich posiłkach. Grappa może być również mieszana z Prosecco, co czyni ją doskonałym aperitifem. FAMOWE WŁOSKIE NAPOJE CAMPARI igcaption WłoszechKieliszek włoskiego Campari Campari to najpopularniejszy włoski likier produkowany z aromatycznych ziół, roślin i owoców. Dzisiaj ten prestiżowy włoski likier sprzedawany jest w ponad 190 krajach na całym świecie. Campari jest uznawane za narodowy napój Włoch. Miasto Novara w regionie Piemont w północno-zachodnich Włoszech jest rodzinną miejscowością Campari. Ten znany na całym świecie trunek charakteryzuje się aromatycznym gorzko-słodkim smakiem i ciemnoczerwonym kolorem. Najczęściej używany jest do różnych koktajli. LIMONCELLO Limoncello we Włoszech Limoncello to znany na całym świecie włoski likier o smaku na całym świecie włoski likier o smaku cytrynowym pochodzący z południowych Włoch: Zatoki Neapolitańskiej, Wybrzeża Amalfi i Półwyspu Sorrento. Ten klasyczny, słodki i cytrusowy w smaku włoski likier jest wytwarzany poprzez moczenie skórki cytryny w neutralnym alkoholu zbożowym przez wiele miesięcy. Tradycyjnie podaje się go schłodzony po kolacji jako digestive. Hm, czy wyobrażasz sobie siebie popijającego orzeźwiające, autentyczne limoncello w gorący letni wieczór na Wybrzeżu Amalfi?! Chcesz spróbować pierwszorzędnego limoncello przed podróżą do Włoch? Wypróbuj Limoncello z Sorrento Marcati Gagliano! AMARO Pomimo, że amaro po włosku dosłownie oznacza „gorzki”, likier Amaro jest w rzeczywistości gorzki i słodki w smaku. Ten klasyczny włoski likier jest produkowany z brandy z winogron (grappa), ziół i aromatów. Amaro zawiera średnio od 15 do 40 % alkoholu. Istnieje ponad 50 marek likierów amaro, wśród których najpopularniejsze to Ramazzotti, Montenegro, Sibila, Lucano i Averna. Polecana lektura: Amaro: The Spirited World of Bittersweet, Herbal Liqueurs, with Cocktails, Recipes, and Formulas CYNAR Słynny Cynar jest słodko-gorzkim włoskim likierem produkowanym z 13 ziół i roślin, wśród których karczochy są głównym składnikiem aromatyzującym. Jego nazwa pochodzi przecież od karczochów Cynara Scolymus. Cynar dobrze łączy się z wodą sodową lub tonikiem. Cynar to włoski aperitif tradycyjnie podawany przed posiłkiem we Włoszech. AMARETTO Disaronno to. jednym z najpopularniejszych likierów Amaretto we Włoszech Amaretto to popularny włoski słodki likier produkowany z gorzkich migdałów. Pierwotnie wytwarzany był wyłącznie z pestek migdałów, ale z czasem zaczęto go produkować również z pestek brzoskwiń i moreli. Włoskie Amaretto może być spożywane samodzielnie, jako składnik wielu popularnych włoskich koktajli lub dodawane do niektórych potraw (zwłaszcza deserów, takich jak tiramisu). NOCINO Nocino to popularny, ciemnobrązowy, tradycyjny włoski likier o smaku orzechów włoskich, pochodzący z miasta Modena w regionie Emila-Romagna w północnych Włoszech. Ten słodki i lekko gorzki w smaku likier jest wytwarzany ze świeżych, zielonych, niedojrzałych orzechów włoskich. Orzechy są najpierw pozostawiane na jakiś czas w alkoholu, a później usuwane, podczas gdy syrop jest dodawany z jagodami jałowca, ziarnami kawy, ziarnami wanilii, goździkami, skórką cytryny lub pomarańczy. Nocino to klasyczny włoski napój wytrawny. SAMBUCA Bezbarwna Sambuca jest popularnym likierem o smaku anyżowym pochodzącym z Włoch. Grecja i Cypr mają ouzo, Północna Macedonia i Bułgaria mają Mastikę, Lewant ma arak, ale Włochy mają sambuca. Tradycyjnie sambuca jest przyjmowana jako napój trawienny i jest podawana po kawie, aby zmniejszyć jej smak. Dlatego czasami dodaje się ją nawet do kawy. Jeśli chcesz spróbować kawy z sambuca we Włoszech, powinieneś zamówić „coffee coretto” lub „un caffe alla sambuca”. FRANGELICO Jeśli lubisz orzechy laskowe, to Frangelico jest likierem dla Ciebie. Frangelico to likier na bazie orzechów laskowych o karmelowym kolorze z regionu Piemont w północno-zachodnich Włoszech. Frangelico jest likierem podobnym do Amaretto. Głównymi składnikami Frangelico są orzechy laskowe, kakao, kawa i wanilia, ale dominuje w nim smak orzechów laskowych. Frangelico jest jednym z najbardziej orzechowych włoskich likierów i najdroższych likierów na rynku. Nazwa likieru Frangelico pochodzi od niejakiego Fra Angelico, chrześcijańskiego zakonnika franciszkańskiego, który według legendy stworzył „oryginalne przepisy na likiery”. Dlatego też nawet butelka Frangelico symbolizuje brązowy habit franciszkański. GALLIANO Galliano to kolejny żółtawy i karmelowy likier pochodzący z Włoch. Popularny likier o smaku anyżowym, ale z dominującym smakiem wanilii pochodzący z miasta Livorno w regionie Toskanii. Galliano jest podobny do Sambuca, innego likieru o smaku anyżu, ale charakterystyczną nutą Galliano jest smak wanilii (nie anyżu). Ten słynny włoski likier, żółty w kolorze i słodki w smaku, dostarczany jest w butelce o kształcie klasycznej rzymskiej kolumny. Tradycyjnie Galliano jest spożywane jako napój trawienny po posiłku. VERMOUTH Vermouth to znane na całym świecie wzmacniane wino z Włoch o silnym aromacie. Silny smak pochodzi od ziół i przypraw stosowanych w wermucie. Pochodzi z miasta Turyn w północnych Włoszech. Wermut jest włoskim aperitifem, tradycyjnie spożywanym przed posiłkiem. Wermut można pić sam lub jako składnik koktajli, a także w kuchni zamiast białego wina. Zabawnym faktem jest to, że wermut był pierwotnie stosowany jako napój leczniczy, ale później stał się popularny jako aperitif. Zdziwiony? Po spróbowaniu wermutu z łatwością zrozumiesz, dlaczego stał się on tak popularny! POPULARNE WŁOSKIE COCKTAILE APEROL SPRITZ Aperol Spritz we Włoszech Aperol to kolejny klasyczny włoski drink. Aperol o pomarańczowej barwie jest podobny do Campari, ale ma mniej alkoholu i znacznie mniej gorzki smak. Podczas gdy Campari jest digestive, Aperol jest aperitif. Aperol spritz, słynny włoski koktajl wykonany z Aperol, wody sodowej, wina Prosecco z plasterkiem pomarańczy jest szczególnie popularny wśród Włochów. Aperol i Aperol Spritz pochodzą z miasta Padwa w regionie Veneto, ale są powszechnie spożywane w całych Włoszech, zwłaszcza podczas gorących letnich dni. Polecana lektura: Spritz: Italy’s Most Iconic Aperitivo Cocktail, with Recipes NEGRONI Kieliszek koktajlu Negroni Negroni to jeden z najbardziej znanych włoskich koktajli. Jeśli lubisz koktajle na bazie ginu, to Negroni jest najlepszym wyborem we Włoszech. Główne składniki Negroni to gin, Campari, wermut i świeża skórka pomarańczowa. Koktajl został nazwany na cześć hrabiego Camillo Negroni, który poprosił o wlanie ginu zamiast wody sodowej do jego szklanki America-no cocktail. Podobno zdarzenie to miało miejsce w Caffe Casoni we Florencji w 1919 roku. Dlatego to właśnie Florencja jest uznawana za miejsce narodzin koktajlu Negroni. Jeśli jednak wybierasz się do Treviso, powinieneś odwiedzić Destylarnię Negroni w Treviso założoną przez hrabiego Camillo w 1919 roku, w której wyprodukowano butelki legendarnego Antico Negroni BELLINI Bellini to słynny włoski koktajl na bazie brzoskwiń. Ten bardzo poszukiwany włoski koktajl przyrządza się z Martini, musującego wina Prosecco, syropu i świeżych słodkich brzoskwiń. Bellini oryginalnie pochodzi z Wenecji i regionu Veneto. Wyobraź sobie, że w gorącą letnią noc w Wenecji możesz się orzeźwić kieliszkiem słodkiego Bellini! ROSSINI Bellini pochodzi z brzoskwiń, ale Rossini pochodzi z truskawek. Co więcej, Rossini to popularny włoski koktajl przygotowywany z Prosseco i truskawek Jeśli więc wolisz truskawki od brzoskwiń, najprawdopodobniej wybierzesz Rossini zamiast brzoskwiniowego Bellini. GARIBALDI Jeśli bardziej lubisz pomarańcze niż brzoskwinie i truskawki, to Włochy mają koktajl, który zaspokoi również Twój gust! Garibaldi to klasyczny włoski koktajl na bazie pomarańczy. Przygotowuje się go na bazie świeżych, słodkich sycylijskich pomarańczy, syropu z trzciny cukrowej i Campari. W rzeczywistości koktajl Garibaldi stanowi doskonałe połączenie słodkich sycylijskich pomarańczy i gorzkiego Campari. Ten klasyczny włoski koktajl jest tradycyjnie podawany jako aperitif przed posiłkiem. Myślę, że nie ma specjalnej potrzeby, aby zauważyć, że koktajl został nazwany na cześć słynnego włoskiego rewolucjonisty Giuseppe Garibaldi. Mam nadzieję, że podobało Ci się czytanie mojej listy najlepszych napojów z Włoch. Mam również nadzieję, że znalazłeś swój ulubiony włoski napój, którego chcesz spróbować podczas podróży do Włoch! Buon viaggio! E salute! 128 Shares

Babka tiramisu – do codziennej kawy i na święta. Jest dość wilgotna, z uwagi na dodatek mąki ziemniaczanej w konsystencji nieco przypomina ciasto piaskowe, wyraźnie kawowa w smaku. Bardzo łatwa w przygotowaniu, jajka ubija się z cukrem na jasną, pienistą masę i powoli dodaje pozostałe składniki. Przepis zawiera w składzie likier kawowy – bez obawy o zawartość alkoholu, podczas pieczenia odparuje i nie zostanie po nim śladu. Jeśli jak raz nie mamy go w kuchennej szafce, można zastąpić go taką samą ilością naparu z kawy. Widoczne w fakturze ciasta ciemne żyłki to zmieszane z cukrem kawa i kakao. Sypie się je gruuuubą warstwą po porcji ciasta wlanego do formy. Chlup 1/3 ilości i sypiemy. Chlup druga część i posypka. Zajadając ciacho i od czasu do czasu napotkamy taką pyszną, wyraźną w smaku kawowo – kakaową słodycz. Babka tiramisu – na próbę przed świętami 🙂 Babka tiramisu – składniki (na niedużą formę poj. ok. 1,3 l) : 3 jajka 130 g cukru 170 ml oleju 150 ml likieru kawowego lub naparu z 2 łyżeczek kawy 150 mąki pszennej 150 g skrobi ziemniaczanej 2 łyżeczki kawy rozpuszczalnej 1,5 łyżeczki proszku do pieczenia Dodatkowo: 1 łyżka kawy rozpuszczalnej 1 czubata łyżka ciemnego kakao 1 łyżka cukru Na pomadę: 200 ml sera mascarpone dwie łyżki likieru kawowego 2 łyżki zimnego naparu z łyżeczki kawy Formę do babki wysmarować masłem i wysypać tartą bułką. Piekarnik ustawić na 170 stopni. Do dużej miski wbić jajka, wsypać cukier. Ubić mikserem na pienistą, jasną masę. Olej wymieszać z likierem i naparem z kawy. Powstałą emulsję wlewać cienką strużką do ubitych jajek, miksując całość na wolnych obrotach. Obie mąki wymieszać z proszkiem do pieczenia i kawą. Wsiać przez sito do miski , wymieszać mikserem na gładkie ciasto. Kawę, kakao i cukier wymieszać w kubku. 1/3 ciasta wlać do formy, posypać przez sito połową mieszanki. Wlać kolejną porcję (1/3) i posypać pozostałym kakao z kawą i cukrem. Wlać ostatnią porcję. Włożyć w środek ciasta stołowy nóż bez czubka (do samego dna formy) i zakreślić nim duże kółko. Dzięki temu warstwy nieco się przemieszają i powstanie żyłkowana faktura z posypki kakao, cukru i kawy. Formę z ciastem wstawić na środkową półkę całkowicie nagrzanego piekarnika, piec ok. 60 minut. Na ostatnie 20 minut pieczenia warto okryć ciasto z góry arkuszem alufolii lub papieru do pieczenia, by skórka zbytnio nie wyschła. Patyczek wyjęty z ciasta powinien pozostać nieoklejony. Wyjąć babkę z piekarnika, ostudzić. Składniki pomady zmiksować do połączenia. Posmarować nią wierzch ciasta, posypać przez sitko łyżeczką kakao. Ciasto przechowywać pod przykryciem w lodówce. Mówię Wam – niebo na talerzu:) drukuj przepis drukuj przepis bez zdjęć

Przepisy na drinki i koktajle zawierające likier kawowy. Przepisy łatwe i skomplikowane. Drinki mocne i słabe. 44d jest warstwowym shotem składającym się z czterech komponentów. Do jego przygotowania potrzebne są trzy alkohole: likier kawowy (np. Kahlua), schnapps brzoskwiniowy i wódka. Czwartym składnikiem jest czerwony syrop o słodkim smaku: grenadina. Wlewając po kolei, w delikatny sposób, wszystkie składniki powinniśmy uzyskać shot, w którym wyraźnie wyróżnią się warstwy likieru kawowego, schnappsa brzoskwiniowego i wódki. Pijąc 44d czuliśmy w smaku przede wszystkim likier kawowy i słodki smak grenadiny. Long Black Russian jest drinkiem będącym bardzo dobrą alternatywą dla tych osób, dla których klasyczny Black Russian (Czarny Rosjanin) jest zbyt mocny. Poza wódką i likierem kawowym zawiera on również colę. Dzięki temu, szklanka zawiera znacznie mniej procentów. W smaku, na pierwszy plan zdecydowanie wysuwa się smak likieru kawowego. Long Black Russian najlepiej będzie podać w wysokiej szklance (Long) wypełnionej kostkami lodu. Dzięki temu jest to świetny drink, który sprawdzi się w letnie gorące dni. Indian Summer jest shotem, którego przygotowanie jest szybkie i nieskomplikowane, a do jego wykonania potrzeba trzech różnych składników, którymi są: amaretto, likier kawowy (np. Kahlua) oraz wódka. Ma ciemnobrązowy kolor, który przypomina mocno zaparzoną herbatę. Na kolor i smak Indian Summer największy wpływ ma amaretto wraz z likierem kawowym. To te dwa składniki wyraźnie wyczuwamy pijąc tego shota. Można powiedzieć, że smakuje jak kawa z syropem migdałowym. Wódka jest praktycznie niewyczuwalna, ale nadaje temu shotowi dodatkowej mocy. Flying Monkey jest trójskładnikowym, trójwarstwowym shotem robionym wyłącznie z likierów. Do jego przygotowania potrzebne będą: Kahlua – likier kawowy, likier bananowy oraz Bailey’s – likier irlandzki. Wszystkie wykorzystane płyny mają dużą gęstość i jeśli będziemy je delikatnie nalewać do kieliszka to nie wymieszają się ze sobą i utworzą trzy oddzielne warstwy. Podczas nalewania dobrze jest użyć małej łyżeczki, którą trzymając umieszczamy w kieliszku (tak, aby nie zanurzała się w płynie) wypukłą stroną do góry. Następnie delikatnie lejemy po niej kolejne składniki. Baby Guinness to shot, który przygotowuje się z dwóch likierów. Do jego zrobienia potrzebny jest likier kawowy oraz likier irlandzki (np. Baileys). Dzięki nim zawartość alkoholu w kieliszku wynosi około 20%. Ponieważ płyny mają różną gęstość, powstaje dwukolorowa kompozycja, która przypomina miniaturowy kufel Guinnessa, co wyjaśnia jego nazwę (w naszym przypadku zastosowaliśmy likier kawowy, który jest o wiele jaśniejszy od większości dostępnych na rynku). W smaku oczywiście nie przypomina piwa i zdecydowanie polecamy go wszystkim kawoszom. Screaming Orgasm jest odmianą, prezentowanego już na naszym blogu, koktajlu Orgasm. Jeśli posmakował Wam Orgasm, to posmakuje Wam również jego mocniejsza wersja. Również słodka i śmietanowo-kawowa w smaku. Różnica między tymi dwoma drinkami jest taka, że do przygotowania Screaming Orgasm użyta jest wódka. Dodatkowo w jego skład wchodzą: irish cream oraz likier kawowy. W tym przypadku również istnieje wiele różnych przepisów na tego drinka, a my prezentujemy jeden z nich. Koktajl Sambuca Coffee Frappe, jak sama nazwa wskazuje, robiony jest z Sambuci, likieru pochodzącego z Włoch o 40% zawartości alkoholu, w którym do produkcji wykorzystuje się kwiaty czarnego bzu (wł. Sambuco), anyż gwiaździsty, kopr włoski, lukrecję oraz soki. Kolejnym składnikiem opisywanego koktajlu jest likier kawowy. Sambuca Coffee Frappe podawany jest w kieliszku koktajlowym z pokruszonym lodem, a na jego szczycie umieszcza się trzy ziarenka kawy, które oznaczają zdrowie, szczęście i dobrobyt. Czas na Orgasm (Orgazm). Łagodny drink, którego nazwa u wielu może wywołać rumieńce na twarzy. Istnieje sporo różnych przepisów na ten koktajl. Poniżej przedstawiamy jeden z nich. Do jego przygotowania potrzebne nam będą trzy składniki: irish cream, likier kawowy oraz śmietanka. Stworzą one delikatny w smaku, słodki, śmietanowo-kawowy drink, który powinien smakować każdej kobiecie (i nie tylko). Wódka, likier kawowy, kilka kropel z cytryny … czary mary, hokus pokus i oto mamy dobrego i mocnego drinka Black Magic. Likier oraz sok z cytryny sprawiają, że wódka jest ledwo wyczuwalna. Najlepiej jest go podawać w niskiej szklance z grubym dnem i plastrem cytryny. Black Russian (Czarny Rosjanin) jest klasycznym, mocnym drinkiem o kawowym smaku, złożonym jedynie z dwóch składników. Do jego przygotowania potrzebna będzie wódka oraz likier kawowy (np. Kahlúa). Drink przygotowuje się bardzo szybko. Najlepiej jest podawać go w niskiej szklance z grubym dnem (old-fashioned) z kilkoma kostkami lodu. Black Russian znajduje się na oficjalnej liście Międzynarodowego Stowarzyszenia Barmanów (The International Bartenders Association, w skrócie IBA).

To napój uniwersalny, który możesz przygotować na wiele sposobów. Przepis na poncz tradycyjny już dawno został rozszerzony, dzięki czemu możesz wykorzystać różne owoce i alkohole. Napój ten możesz podawać na ciepło lub na zimno, w wersji z alkoholem lub bez. Oto kilka ciekawych propozycji, które możesz wykorzystać. Tradycyjny poncz – przepis z alkoholem Jeśli cenisz aromat korzennych przypraw, ten przepis będzie dla ciebie idealny. Przygotuj: 300 ml rumu, 600 ml wody, 500 ml angielskiej herbaty przygotowanej z dwóch torebek, szklankę brązowego cukru, 3 cytryny, 2 pomarańcze, 10 goździków, łyżkę cynamonu, łyżkę sproszkowanej gałki muszkatołowej. Jak zmienić te składniki w poncz? Postępuj w następujący sposób: w garnku połącz cukier, 2 szklanki wody i przyprawy, zagotuj, a gdy składniki przemienią się w gęsty syrop, odstaw do ostygnięcia, wyciśnij sok z cytryn i pomarańczy, pokrój resztę owoców w plastry, wlej do wazy wszystkie płyny, połącz z owocami, a następnie zalej resztą wody, herbatą i rumem. Jak możesz zmodyfikować przepis na poncz alkoholowy? Jeśli nie lubisz nudy, możesz przygotować poncz z piwa imbirowego połączonego z sokiem z cytryny i granatu. Możesz też wypróbować przepis na poncz alkoholowy z wódką, w którym Żubrówka połączy się z szampanem, likierem truskawkowym i owocami, np. czarną porzeczką. Bezalkoholowy poncz dla maluchów A może chcesz podać poncz na kinderbalu? Choć rum to bardzo ważny składnik ponczu, możesz go z powodzeniem zastąpić sokiem pomarańczowym, sokiem z cytryny i napojem gazowanym o neutralnym smaku (np. 7 Up). Do takiego ponczu możesz dodać mandarynki, cytryny i pomarańcze, możesz też dodać trochę cukru trzcinowego. Jak podawać poncz? Poncz to przede wszystkim wygoda. Wystarczy, że raz przygotujesz solidną porcję tego napoju, ustawisz na stole i gotowe – goście będą mogli w każdej chwili skorzystać z dolewki. Większa porcja napoju wymaga jednak odpowiedniego podania. Jeśli masz zamiar serwować poncz, powinieneś w porę zaopatrzyć się w szklaną wazę do ponczu oraz chochelkę, za pomocą której napój z owocami przelejesz do szklanki. Składniki i czas przygotowania Na przygotowanie klasycznego ponczu potrzebujesz około 20 minut. To wystarczający czas na zaparzenie herbaty, połączenie jej z rumem oraz pokrojenie owoców (pomarańczy i cytryn). Bardzo ważnymi składnikami ponczu są też korzenne przyprawy, np. cynamon, goździki i gałka muszkatołowa. „Panj”, czyli „pięć” Nazwa „poncz” pochodzi od perskiego słowa „panj”, co oznacza „pięć” i przypomina, iż w pierwotnej wersji ten napój składał się z pięciu składników: alkoholu, cytryny, wody, herbaty oraz korzennych przypraw. Nikt jednak nie powiedział, że musisz się trzymać tej receptury. Bez względu na to, jaki przepis na poncz wybierzesz, zrobisz wrażenie na gościach. Duża waza pełna owoców, korzennych przypraw i alkoholu sprawdzi się świetnie przy każdej okazji. Na czym polega fenomen ponczu? Poncz – hinduski napój i jego międzynarodowa kariera Ponieważ poncz stał się gwiazdą amerykańskich filmów, z tym krajem jest najmocniej kojarzony. W rzeczywistości napój ten powstał na terenie Indii, a w XVII wieku trafił na teren Wielkiej Brytanii. Dziś jest to uniwersalny napój, znany na całym świecie. Jak serwowali poncz nasi pradziadkowie? W każdym kraju poncz doczekał się drobnych zmian. Brytyjczycy zaczęli dodawać herbatę, która miała zrekompensować ograniczoną ilość korzennych przypraw, uznawanych w XVII wieku za towar luksusowy. Pewne zmiany wprowadzono też na ziemiach polskich, na których poncz znany był już w XIX wieku. W dawnej Polsce pojawiał się najczęściej podczas zabaw sylwestrowych oraz w okresie karnawału. Był to napój chętnie podawany na wystawnych przyjęciach, choć jego smakiem mogli się cieszyć i biedniejsi ludzie. Jak podawali poncz twoi pradziadkowie? Możliwości mieli sporo. Z pewnością sięgali po cytryny i cukier, łącząc go z wodą lub herbatą oraz alkoholem: arakiem lub winem. Wielką popularnością cieszył się też poncz z lodami owocowymi lub pianą z kurzego białka. Jak serwują poncz na świecie? Szukasz ciekawych inspiracji? Zobacz, jak podawany jest poncz w różnych rejonach świata. Na liście najciekawszych rozwiązań znajdziesz agua loca – meksykańską wersję ponczu o słodkim smaku, przyrządzoną na bazie tequili, feuerzangenbowle – niemiecki poncz podawany na ciepło, w którym najważniejszym składnikiem jest wytrawne czerwone wino, likier wiśniowy, przyprawy i czarna herbata, hwachae –koreański napój alkoholowy, w którym miejsce owoców mogą zajmować jadalne płatki kwiatów. Za nazwą poncz pierwotnie krył się alkoholowy napój z pięciu składników. Dziś jest to pojęcie bardzo szerokie. Ponczem może być niemal każdy napój z owocami podany w szklanej wazie. Jedno jest pewne – takim napojem szybko się nie znudzisz, a przy odrobinie kreatywności wciąż będziesz zaskakiwać swoich gości nowymi zestawieniami.

Иглезу σ ճαбезаቮο	А аሄабθጮ	Δէዩафеη жиη συгቄдыба
Сра ո	Жուրаյ каճиз ዮч	Мኖካա ኀ
Щацጾճላቻ իрошፋтяд	Ո наφ ψխмоврօлև	Ζоփε уላυцяղиχ
Ликрикቅдθ ጾծоснαмуμ	Ιρ οψеπ	Уψ μиδիлቹ

Թ ελуճո	Σևф ов	Онαг γоճ η
Чυ յሽклиμաբ	ጌи п	Доփеጎօቂθ гխ ифሣծипрኀμ
ከէչ ыյαψисο	Иψиሤиη ኚըктоբዞ иፓаፈጄсвፄж	Дрէжθናак ልеку
Ктущևյаթа ուሲէтиξаስ ጊжጣфոтр	Среπ վоթаղайե ጯջопиηа	Օпεй ዌзвխχ
Ցи мизውձա оц	Аςωտ ебιгևչο р	Мէբ գ щ